Midden jaren 40 creëert poëet, schrijver en dramaturg Boris Vian de figuur van Vernon Sullivan.
In een tijd waarin detectiveromans uit Amerika een laaiend succes zijn in Frankrijk kan Vian zich, dankzij dit Amerikaanse alter-ego, wagen aan de Afro-Amerikaanse roman. Hijzelf beweert er alleen maar de vertaler van te zijn. Zo kan hij een heel nieuw aspect van zijn literatuur verkennen – en vast ook een paar stiekeme fantasieën uitwerken…
In vier jaar tijd schrijft Vian onder het pseudoniem ‘Vernon Sullivan’ vier compromisloze, sensuele (ja zelfs seksuele) romans vol zwarte humor, die meteen een schandaal veroorzaken.

De 26-jarige Lee Anderson, zoon van een kleurlinge, verlaat zijn geboortedorp nadat zijn zwarte broer gelyncht wordt omdat hij verliefd is op een blanke vrouw. Hij komt terecht in Buckton, een klein stadje in het zuiden van de Verenigde Staten waar hij een boekhandel houdt. Lee is lang, goedgebouwd, drinkt graag en is een volleerd bluesmuzikant. Hij verleidt met gemak de meeste tienermeisjes uit de buurt. Hij leidt een losbandig leven, zonder zijn echte doel uit het oog te verliezen: de dood van zijn broer wreken.