Hoe kun je als baby je hoofdje bij de zaak houden als je mama méér dan bemoederend is (en je zowat als een achtste wereldwonder beschouwt) en je papa ervan overtuigd is dat je - korte - leven nù al stof genoeg oplevert voor een bestseller? Uiteraard spreekt het niet vanzelf dat een baby grote meesters uit de schilderkunst imiteert of dat hij met zijn rammelaar een orang-oetang africht, maar als het erom gaat ongehoorzaam te zijn, "NEE" te zeggen en iedereen een poepje te laten ruiken, is Lokje kampioen!