King Kong kent een groot succes wanneer hij in 1933 op het witte doek verschijnt en blijft een van de belangrijkste referenties in de klassieke fantasyfilm. Minder bekend zijn de twee makers, Merian C. Cooper en Ernest B. Schoedsack. De opnames van deze superproductie worden omschreven als episch en faraonisch. Nooit eerder zijn er zo veel middelen ingezet om een speelfilm te maken, vooral voor de revolutionaire speciale effecten van Willis O’Brien. King Kong wordt de absolute obsessie van de twee auteurs, die later nooit nog samen zullen filmen. DE HELDEN Merian C. Cooper en Ernest B. Schoedsack zijn twee avonturiers, niet per se voorbestemd om films te maken. Eersteklas waaghalzen en piloten die tijdens de Eerste Wereldoorlog als vrijwilliger op verschillende fronten actief waren en na de wapenstilstand, net als veel jongeren van de verloren generatie, zonder werk of vooruitzichten zitten. Ze komen op het idee om naar onontgonnen gebieden te trekken en daar documentaires te maken. Hun project wordt bekroond met succes, maar hun ambitie reikt veel verder: ze willen een nooit eerder geziene film maken. Een film over een mythisch en angstaanjagend wezen. Een reuzenaap die ze King Kong noemen.