Zwijger was vroeger een legendarische ork, een van de grootste krijgers van de Landen van Arran, zo’n krijger waar de dood op het einde van een veldslag met een grote boog omheen loopt.

Tegenwoordig heeft hij meer rimpels dan littekens op zijn gezicht. De ouwe ork is geen doder meer, hij is niet eens meer bij zijn volle verstand, en toch heeft hij de wapens weer opgenomen. Een oude, onbeslechte strijd heeft zijn levenskracht aangewakkerd, en deze keer wil Zwijger het afmaken. Als het toch afgelopen is met zijn oude karkas, dan liever met het bloed in de mond en zijn poten in de modder dan languit op een bed.